اشاره: خانواده به عنوان سلول تشکیل‌دهنده‌ی پیکره جامعه از ابتدای خلقت و بالتَّبع تشریع، مورد اهمیت ادیان مختلف بویژه کامل‌ترین آنها یعنی اسلام بوده است. هر نتیجه‌ای از حرکت و سویه‌ی رحمانی یا ظلمانیِ جامعه انتظار می‌رود لاجرم ریشه آن را باید در بنیاد خانواده جست‌وجو کرد. بنابراین در این نوشتار تلاش شده تا از باب تصحیح رویکرد به تشکیل زندگی مشترک و امتداد کاربردی آن در لحظه لحظه آن، مجموعه‌ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری در سایه کلام وحی به نحوی کاربردی گردآورری شود.
امیر المؤمنین علیه السلام در جواب این سوال به نبی مکرم اسلام صل الله علیه و آله که چگونه همسرت را یافتی؟! با توصیفی که از زندگی مشترک خود با صدیقه طاهره سلام الله علیها ارائه می‌دهند زاویه دید صحیح را از این سرمایه مودت و رحمت یعنی ازدواج بیان می‌دارند و می‌فرمایند: نِعمَ العَون عَلی طاعَة اللّه
مفهوم خوشبختی
فَاتَّقُوا اللَّهَ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» [مائده/100]
خوشبختی عبارتست از آرامش، احساس سعادت و احساس امنیت. (نک: خطبه عقد 30/3/79) جشن و اسراف و زیاده‌روی، کسی را خوشبخت نمی‌کند. مهریّه و جهیزیّه هم کسی را خوشبخت نمی‌کند، پای بندی به روشِ شرع است که انسان را خوشبخت و سعادتمند می‌کند.
همدیگر را بهشتی کنید!
وَتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوىٰ وَلا تَعاوَنوا عَلَى الإِثمِ وَالعُدوانِ» [مائده/2]
ازدواج و اختیار همسر، گاهی در سرنوشت انسان مؤثر است، خیلی از زن‌ها هستند که شوهرانشان را بهشتی میکنند، خیلی از مردها هم هستند که زن‌هایشان را بهشتی میکنند، عکس آن هم هست، اگر زن و شوهر این کانون خانوادگی را قدر بدانند و برای آن اهمّیت قائل باشند، زندگی، امن و آسوده خواهد شد و کمال بشری برای زن و شوهر در سایه‌ی ازدواج خوب ممکن خواهد شد.
گاهی هست که مرد در فعالیت‌های زندگی سر دو راهی می‌رسد، انتخاب باید بکند یا دنیا را و یا راه صحیح امانت و صداقت را، یکی از این دو تا را باید انتخاب کند؛ این جا است که زن می‌تواند او را به راه اول یا به راه دوم بکشاند، متقابلاً، طرف عکس آن هم هست، شوهرها هم در مورد همسرانشان می‌توانند این طور تأثیرات را داشته باشند، سعی کنید باهم این طور باشید، هر دو کوشش کنید که متدیّن، در راه خدا، در راه اسلام، در راه حقیقت، در راه امانت و صداقت، نگهدارید و مانع از انحراف و لغزش شوید.
در دوران بسیار دشوار سال‌های مبارزات و همچنین سال‌های انقلاب، خیلی از زن‌ها شوهران خود را با صبر و همکاری‌شان بهشتی کردند، مردها رفتند در جبهه‌های گوناگون و خطرات را متحمّل شدند، این زن‌ها در خانه‌ها لرزیدند و دچار تنهایی و غربت گشتند، امّا زبان به شِکوه باز نکردند، شوهرهایشان از رفتن به جبهه و از ورود در میدان مبارزه، از ادامه مبارزه پشیمان شوند، می‌توانستند این طوری عمل کنند ولی نکردند، بی‌صبری نشان ندادند، شوهرانی هم بودند که همسرانشان را بهشتی کردند، هدایت آنها، دستگیری و کمک آنها موجب شد که این زن‌ها بتوانند در راه خدا حرکت کنند، عکس آن را هم داشته‌ایم. زن‌هایی بوده‌اند که شوهران خود را اهل جهنّم کرده‌اند و مردهایی هم بوده‌اند که زن‌های خود را جهنّمی کرده‌اند، می‌توانید با هم همکاری کنید، همدیگر را اهل بهشت کنید، همدیگر را سعادتمند کنید، همدیگر را در راه تحصیل علم، تحصیل کمال، پرهیزگاری، تقوی و ساده زیستی کمک کنید.
همدیگر را خوشبخت کنید!
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» [آل عمران٢٠٠]
خیلی از زن‌ها هستند که شوهر خودشان را بهشتی میکنند، خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتاً سعادتمند میکنند، موارد عکس این هم هست، ممکن است مردهای خوبی باشند، زن‌هایشان آنها را اهل جهنّم کنند و زن‌های خوبی باشند که مردهایشان آنها را اهل جهنّم کنند، اگر چنانچه زن و مرد هر دو توجّه داشته باشند، با توصیه‌های خوب، با همکاری‌های خوب، با مطرح کردن دین و اخلاق در محیط خانه آن هم بیشتر از مطرح کردن زبانی، مطرح کردن عملی این طور یک‌دیگر را کمک میکنند، آن وقت زندگی کامل و حقیقتاً وافی و شافی خواهد شد.
انسان با راهنمایی، دلسوزی و تذکّر بجا، با مانع شدن از زیاده‌روی‌ها و بعضی کج رفتاری‌های همسرش، می‌تواند او را اهل بهشت کند، البتّه عکس آن هم هست، با افزون طلبی‌ها، با توقّعات و با روش‌های غلطی که وجود دارد، می‌تواند همسر خود را جهنّمی کند.
توصیه متقابل
تواصّوا بالحقّ و تواصّوا بالصّبر» [عصر/3]
همدلی و همکاری کردن، معنایش این است که همدیگر را در راه خدا حفظ کنید، تواصی به صبر و تواصی به حق کنید، اگر خانمِ خانه می‌بیند شوهرش دارد دچار یک انحرافی میشود، فرضاً در یک معامله‌ی نامشروعی دارد قرار می‌گیرد، توی یک جریان غلطی دارد می‌افتد، توی پول در آوردن‌های نادرست دارد می‌افتد، توی رفیق بازی‌های ناسالم دارد می‌افتد، اوّل کسی که باید او را حفظ کند، اوست، اگر کتقابلاً مرد این احساس‌ها را به نوع دیگری از زنش کرد، اوّلین کسی که باید زن را حفظ کند شوهر اوست، البته حفظ کردن هم، با محبّت کردن و با زبان خوش، با منطق صحیح و با برخورد مدبّرانه، حکیمانه حاصل میشود نه با بد اخلاقی و قهر و این چیزها، یعنی هر دو مراقب باشند تا آن دیگری را در راه خدا حفظ کنند.
باهم همکاری کنید، به هم کمک کنید خصوصاً در امر دین، اگر می‌بینید طرف شما، شوهر یا زن شما کاهل نماز است، به نماز کم اهمیت می‌دهد، به راستگویی کم اهمیت می‌دهد، به مال مردم کم اهمیت می‌دهد، به شغل دولتی کم اهمیت می‌دهد، او را بیدار کنید، به او بگویید، به او بفهمانید و کمک کنید که خودش را اصلاح کند یا اگر می‌بینید که در امر محرم و نامحرم، در امر پاکی و نجسی، در امر حلال و حرام آدم بی‌اعتنا و بی‌مبالاتی است، به او توجه بدهید، او را آگاه کنید، کمک کنید که خوب شود، دروغگوست، غیبت کن است، به او تفهیم کنید، نه اینکه دعوا کنید، نه اینکه اوقات تلخی کنید، نه اینکه مثل یک منتقد بداخلاق بنشینید یک کناری هی نق بزنید.
&client=firefox-b-d&ved=2ahUKEwia3dHX_prrAhVO5IUKHbYnD0oQMygeegUIARDgAQ){kind=link}
مثل یک پرستار، نه آقا بالاسر
.لِتَسْكُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً» [روم/21]
زن و شوهر باید همدیگر را در راه صحیح و صراط مستقیم الهی حمایت کنند، اگر هر کدام از این‌ها مشاهده میکنند یک عمل خیر و یک کار شایسته‌ای از همسرشان سر می‌زند، آن را تشویق کنند و اگر بر عکس، احساس کردند که خطایی، یک انحرافی، خدای نخواسته، وجود دارد، سعی در اصلاح آن بکنند، یک‌دیگر را در راه خدا کمک و تشویق کنند.
زن و شوهر باید سعی کنند که یک‌دیگر را اصلاح کنند، نه مثل یک آقا بالاسر که مرتب به دیگری نیش بزند؛ نه! مثل یک پرستار، یک مادر و پدر دلسوز.
وجه مشترک زوجین در زندگی باید عبارت باشد از توجه به خدا و اطاعت دستورات الهی و عمل به فرامین خدا، زن و شوهر باید همدیگر را در این جهت حفظ کنند، اگر زن می‌بیند که شوهر او بی‌اعتنا به مسائل دینی است، او را با حکمت و اخلاق خوش و ظرافت و زیرکی نه، وادار به آمدن در راه خدا کند، مرد هم اگر می‌بیند زنش بی‌اعتناست، او هم باید همین تکلیف را انجام دهد، این از کارهای اساسی زندگی است.
مراقبت اخلاقی
ادْعُ إِلَىٰ سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ» [نحل/125]
مهمترین کمک به همسر، این است که سعی کنید همدیگر را دین‌دار نگهدارید، مراقب باشید همسرتان خطای دینی نکند، این مواظبت هم به معنای پاسبانی و دیده‌بانی نیست، این مراقبت، مراقبت اخلاقی است، مراقبت مهربانانه و مراقبت پرستارانه است، اگر چنانچه خطایی از همسرتان دیدید، آن را باید با شیوه‌ی بسیار لطیف و عاقلانه‌ای در او از بین ببرید و برطرف کنید، یا با تذکّر و یا با بعضی از مراعات‌ها نسبت به هم مسؤولیت دارید.
زن اگر می‌بیند شوهرش در معاملات بد افتاده، در رفیق بازی‌های بد و معاشرت‌های بد افتاده، یا مرد می‌بیند زنش افتاده در بعضی تجمّل پرستی‌های غلط یا ولنگاری‌های غلط، نباید بگوید حالا او خودش است» نه، شما هر کدام نسبت به هم وظیفه دارید، باید همّت خود را متمرکز کنید، زن و مرد می‌توانند بر روی هم اثر بگذارند.[ایجنا]
هم ,راه ,یک ,کنید، ,زن ,شوهر ,در راه ,همدیگر را ,زن و ,را بهشتی ,او رامشخصات
- انجمن ادبیات داستانی ایده
- heidar119
- shariandressshop
- partynightdressshop
- marmar78
- فروشگاه اینترنتی زیر زیر قیمت ها
- raouf1398
- .
- بلاگی برای فایل ها
- اَرْغَنوٓنْ
- refreshtip
- marketba
- saeed1991
- داستانها و نکات قرآنی
- mansari
- babagolzade
- دانلود جزوه pdf
- ubook
- پيش به سوي داشتن مدرسه اي بهتر
- چهار سوی علم
- برای مهدی
- radikal
- text021dis2006love
- 058fdffdf69iu
- 0584gfyth9iu
درباره این سایت